Baba ve Piç - Elif şafak

Kitap Adı: Baba ve Piç

Yazar Adı: Elif Şafak

Yayınevi:  Metis Yayınları

Sayfa Sayısı: 384 sayfa

Benim Puanım: 5 / 10

Elif Şafak' ın gündeme geliş şekli mi bende önyargı oluşturdu, yoksa okuduğum eleştiriler mi; hangisi daha baskındı ve beni etkiledi bilmiyorum. Bu nedenle şimdiye kadar yazarın hiçbir kitabını okumadım. Ancak daima savunduğum bir görüşe tersti bu; " Kimseyi tek taraflı yargılama.". Bu nedenle Yaz Şenliği kapsamında 11. Kategori olan yasaklanmış kitap kategorisi için biçilmiş kaftan olabileceğine inandım. (Neden yasaklandığı için detaylı bilgi için tıklayın.).

Kitap nasıl ilerledi dersek;

Birçok tanıdığım insan, yazarın Aşk romanını okumuş ve oldukça beğenmişti. Ancak ben anlatım dilinin çok da hoşuma gitmediğini söylemek istiyorum. Sanki başka başka yazarların dillerine çok çok aşina bir dilmiş gibi geldi. Özellikle konuşma metinlerinde ailenin geri kalanına göre daha aşırı uçlarda olan Zeliha ve Asya' nın kullandığı kelimeler, karakterlerine oturmuyor ama yazar o kelimeleri kullanmazsa olmazmış gibi geldi. Ancak hakkını vermek de gerek. İki farklı kültürü, iki farklı aileyi birden fazla olay içinde geçerek oldukça başarılı aktarmış. 

Birçok eleştirmen/okuyucu yazarın Türkler' i yerdiğini savunurken, Elif Şafak katıldığı programlarda/röportajlarda yazma amacını Türkler'i yermek değil, Türk - Ermeni arasındaki bağın pozitif yönlü çevrilebileceğini göstermek istediğini söylüyor. 

Okumadan duyduğum olumsuz eleştirilere oldukça hak verdim, çünkü kitapta birçok kısım beni oldukça rahatsız etti. Mesele benim milliyetçiliğim değil, kitapta anlatılan Ermeni meselesi gibi hassas bir noktanın temelinin dayandırıldığı kaynakça gösterilmemiş olması. Eğer bir yazar her iki taraf için de yararlı bir adım attığını söylüyorsa; her iki tarafında görüşlerini de sunarken kaynakça belirtmeli. Ya da kitap içindeki karakterler aracılığı ile ilgili kaynakları göstererek atıfta bulunmalı. Bu nedenle Ermeni olaynı merak eden birisinin "bilgi edinmek" adına okuyacağı bir kitap olduğuna inanmıyorum. Ayrıca iki tarafın karşılaştırmasında keskin çizgiler olduğu kanaatindeyim. Ermeni kızı Armanuş' un bilgiye aç olması, geçmişini öğrenme çabası ve geleneklerine bağlılıkları, Türkleri adeta bir yamyam görerek İstanbul' a gelmesini istemeyen sanal arkadaşları ve ailesinden habersiz İstanbul'a gelebilecek kadar cesur olması bir yana; ensest bir ilişki sonucu piç olarak doğan ve babasını tanımayan Asya' nın, annesine teyze diyecek kadar kendi iç dünyasında ailesinden kopuk olması, annesinin ailenin diğer fertleri gibi benklenen tipte bir Müslüman olmaması ancak teyzelerinden birinin sofistik güçlerinin olması, bunlara ilaveten Asya' nın alkolik ve evli bir karikatüristle yaşadığı cinsel-duygusal ilişki ve asi kişiliği bir yana.

Kitap boyunca Armanuş' un kendilerini savunmasını dinlerken daima hikayeler anlatılması, Asya' nın ve ailesinin Ermeni sorunu hakkında yeterli bilgiye sahip olmamasını ve babasını bilmediğinden geçmişini bilemeyeceğini izlememiz oldu. Sadece tek bir kısım az da olsa yumuşamamı sağladı sanırım. Asya' nın bu konuyu şuanda tartışan kimselerin, o dönemde yaşamadığı ve maalesef tarihin taraflı yazıldığını, bu nedenle Osmanlı döneminde olduğu iddia edilen soykırımla ilgili kendisinin özür dilemeyeceği idi. Ancak bu durumu da ilerleyen sahnede sorguladım; Türkler bu konuda orta yol bulmaya çalışırken, neden Ermeniler körü körüne savaşmaya devam ediyordu bu konuda? İşte bu nedenlerle yazılan kitabın tarafsız olduğunu düşünmüyorum.

Kitap bana ne kattı dersek;

Soru işaretleri ile dolu bir kitap oldu benim için. Eğer iki toplumu da ilgilendiren bir konu alınacaksa, bunun kaynaklara dayandırılması taraftarıyım. Eğer bu yapılmıyorsa olay sadece medyatik bir kitap oluşturma tarafına geçtiğini düşünüyorum. Kitap önyargımı yıkmadı, aksine yazarı direk yargılamaya ve sorgulamaya başladım. Kitabı kapattığımda ise aklıma ilk gelen şair bir abimin "Elif Şafak, her uç noktada olmaya çalışarak, herkesi kucaklamaya çalıştığını gösteren, ancak sadece medyatik olan bir yazardır." sözleri kulağımda çınladı.

Beni için ilginç bir deneyim olan bu kitap sanırım en uzuzn postumu yazdırdı bana. ve yine yaz şenliğinde bir kategori daha tamamlanarak 10 puan kazanıldı :)

Keyifli okumalar!