16 Ağustos 2014 Cumartesi

Deliduman-Emrah Serbes

Kitap Adı: Deliduman

Yazar: Emrah Serbes

Yayınevi: İletişim

Sayfa Sayısı: 351 sayfa

Benim Puanım: 8/10

Malum Yaz Şenliği kapsamında kitaplar okuyorum ama son zamanlarda durumum okuyamıyoruma doğru gidiyor. İş derken şimdi de başıma ev taşıma çıkmasından dolayı, Ramazan Bayramı' nda elime aldığım romanımı anca bitirebiliyorum. 

Her neyse Deliduman, şenliğin 29. kategorisi için seçtiğim daha önce kitabını okumadığım erkek yazar için olan kitabımdı. Neticede oldu da :) Kendisiyle tanışma hikayemiz çok da cafcaflı değil maalesef :)

Kitabın Konusu

Kitabımızın baş karakteri Çağlar İyice, zaten kitap da kendi ağzından anlatılıyor. Çağlar kitap boyunca çok sevdiği kız kardeşinin hikayesini anlatıyor. Ama bence kardeşinin değil aslında Türkiye' de bulunan herhangi birilerinin hikayelerini kendinde topluyor. Kitap Kıyıdere' de başlayıp, İstanbul' a oradan da Ankara' ya uzanıyor. Direnerek ilerliyor, direnişle ilerliyor. 

Anne babası boşanmış olan ailenin anneye destek olurken babasından nefret eden çocuğu Çağlar, babasına olan nefreti yüzünden sevmediği, inanmadığı partiden aday olarak belediye başkanı olan dayısına destek veriyor, herkesten çok kardeşi için yaşıyor, sevdiği kızı başkasıyla öpüşürken görürken canı acıyor, daha da önemlisi herkesin sahip olamadığı candan bir dosta sahip oluyor. Direnişi anlatıyor ama iki tarafa da geçiyor. Direnişe hem karşı çıkıyor, hem içindeki sesleri bastıramıyor. Sonra onlara destek veriyor, ama oynanan oyunlara da göğüs geriyor.

Biraz karışık oldu ama bence kitap da aynen öyle, birçok duygu, olay iç içe. Okumadan anlayamazsınız :)

Kitap bana ne kattı

Büyükler anlatır ya hani 80 darbesinde diye başlayan olaylar, hıh işte ben de ilerde Gezi Parkı' nda başlayan olaylar diye anlatmaya başladığımda arkadan çocuğumun eline vereceğim kitap bu kitap. Yani bana kocaman bir anı bıraktı :) Neden o zaman puanın 8 ey insan derseniz, kitabın sonu beklediğim gibi bitmedi, adeta küt diye bitti. Sonu aniden biten kitapları sevemedim...

E bir de şenlikte alınan 10 puan var :)

Altı çizili yerler (Ayıklamak oldukça zor oldu)

"Özgürlüğü hep insanın canının istediğini yapması zannediyoruz, oysa özgürlük her şeyden evvel bir histir. Eylemden önce o his gelir." (Sayfa 117)

"Mutlu olunca kim biraz güzelleşmez ki?" (Sayfa 133)

" İnsan ayrılınca değil, yeniden kavuşma ümitleri tükenince yıkılır. O zaman hayat son zerresine kadar kocaman bir can sıkıntısına dönüşür. Sanki son vapuru kaçırmışsın da bir ada da mahsur kalmışsın, güneş ağır ağır batarken sonraki vapurun hiç gelmeyeceğini söylemişler sana , bunun can sıkıcı bir şaka olmadığını, gerçek olduğunu söylemişler." (Sayfa 161)

"Türkiye açısından söylüyorum yani, çerçeveyi daraltırsak, fakir kalmış ruhların ülkesi." (Sayfa 280)

"Bir düşün barış sürecindeyiz ama Amerika barış istiyor mu bakalım? Ayrıca Ortadoğu ne alemde? Hergün çocuklarön saflara sürülmüyor mu? Her gün çocuklar kaçırılıp dağa götürülmüyor mu? Her gün çocuklar öldürülmüyor mu? "( Sayfa 297)


2 yorum:

  1. Kitabın sonu beni de hayalkırıklığına uğrattı ne oluyoruz bitti mi şimdi? dememek elde değildi, sade, tempoyu yükseltmeden ilerleyen bir kitap ama akışı güzeldi :) elinize sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynı görüşleri paylaştığım bir okur daha olmasına sevindim :) Paylaşımımı okuduğunuz için teşekkür ederim :)

      Sil