Hakan Günday - Az

Kitap Adı: Az

Yazar: Hakan Günday

Yayınevi: Doğan Kitap

Sayfa Sayısı: 360

Benim Puanım: 7 / 10

Merhabalar, hafta sonu evimde elektrikler iki gün boyunca kesik kaldığı için Pazar günü yazımı anca bugün yazıp paylaşıyorum. İki gün elektrik yoktu dedim diye evimi dağ başında sanmayın J Bildiğiniz İstanbul’ dayım!

Gelelim yorumladığımız kitabımıza: Bu defa sizlere okuma listelerimde sıkça adını gördüğünüz ama henüz yeni okuyabildiğim yazar Hakan Günday’ dan Az romanı... Kitabı Kış Şenliği kapsamında en en sevdiğim kategorilerden biri olan 19.Kategori de daha önce okumadığım Türk-erkek yazar için okudum.

Kitapta iki ayrı hayat söz konusu. Derdâ ile Derda’ nın birbiri ile kitabın en başında kesişen iki hikaye, sonra ayrılan ve kitabın son sayfalarında yeniden kesişen, hatta birbirini kucaklayan iki hikaye, iki insan ve çevrelerindeki kötü insanlar.

Bu hayatta hiç kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı. Biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı.

Kitabın ilk sayfasından itibaren anlatılanların ağırlığı beni oldukça yordu. Ama en çok yoran da “Gerçekte bunlar neden olmasın ki?” diye sormama sebep olmasıydı. Her iki karakterinde başına gelen olaylar kendi dünyamızda olması muhtemel şeyler. Derdâ’ nın okuldan alınıp, 11 yaşındayken henüz para karşılığı İslami örgüt mensubu birilerine satılması da, Derdâ’ yı daha anne karnındayken bırakıp giden babasının eroinden gözü dönmüşken neredeyse kendi kızına tecavüz edeceği de, ya da Derda’ nın henüz altı yaşında kanser annesi ile yaşamını sürdürmek için mezarlık taşı yıkayarak para kazanması da, Derda’ nın annesi ölünce kimse onu o insanlara tecavüz eden adamların olduğu okullara gönderilmesin diye annesini parçalayıp mezarlığa gömmesi de, Derda’nın hapisteyken izlediği porno filmde oynayan Derdâ’ yı görüp yüzünde çektiği acıya şahit olup ona aşık olması da... Olmaz mı olabilir?

Sanırım yukarıda oldukça özetledim aslında kitabı...Benim için oldukça ağır bir kitap oldu. Aslında bu tarz kitapları okudukça kendi hayatıma şükrederim, ama bu defa maalesef böyle bir dünya da var dedirtti bana yazar. Öyle ki hayatta birçok yanlış yola sapan / sapmak zorunda bırakılan kişilerin bile aslında doğru kişilerle, doğru yollara sapabileceğini ve insanlarda iyi  kötü ayrımının çok da doğru olmadığını bana göre özetlemiş.

Bana göre kitabın özeti iseson sayfalarında yer alan şu paragraf oldu:

Az dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında.